ایستم از تنوع بخشهای غیرزنده و بخشهای زنده تشکیل میشود که به روشی مرتبط عمل میکنند. ساختار و ترکیب آن به وسیلهٔ عوامل محیطی متنوع مرتبط با هم مشخص میگردد. تنوع این عوامل سبب وارد شدن تغییرات پویا به ایستم میشود. برخی از بخشهای مهمتر عبارتند از: خاک، اتمسفر، تشعشعات خورشیدی، آب و موجودات زنده.
این ایده که ارگانیسم با تمام عناصر دیگر در محیط در تعامل است، به مفهوم ایستم نزدیک تر است. یوجین اودم، پایهگذار بومشناسی، عنوان کرد: «هر واحدی که شامل تمام ارگانیسمها در یک مکان معلوم و در حال تعامل با محیط فیزیکی باشد، تا در یک نظام، جریانی از انرژی ما را به ساختارهای شفاف تغذیهای، تنوع زیستی و چرخههای مادی (برای مثال:مبادله ماده بین بخشهای زنده و غیر زنده) هدایت کند، ایستم است.» در یک ایستم، با توجه به زنجیره غذایی گونهها به یکدیگر متصل و وابستهاند و ماده و انرژی بین آنها همانند محیط، مبادله میشود. مفهوم ایستم بشری ریشه در ساختارشکنی دوپارگی انسان و طبیعت و فرض یکپارچگی تمام گونهها با یکدیگر، همانند ترکیبات غیرزندهٔ غیرزیستی آنها دارد.
واحد کوچکتر میکروایستم نام دارد. برای مثال یک میکروسیستم میتواند یک سنگ و تمام حیات زیر آن باشد. یک ماکروایستم نیز میتواند شامل زیرگروه منطقهای، به همراه حوضه آبریز آن باشد
درباره این سایت